Իրանը պատրաստվում է հակահարված տալ Միացյալ Նահանգներին Մերձավոր Արևելքում՝ հաղորդել է Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի Telegram ալիքը։ Ավելի վաղ հաղորդվել էր, որ «ամերիկացիները սխալ հաշվարկներ են արել», քանի որ Իրանը նախկինում տարհանել էր բոլոր նյութերը երեք միջուկային օբյեկտներից, որոնք հարված էին ստացել ԱՄՆ-ի կողմից։               
 

Դիվային գիտությո՞ւն, թե՞ դիվանագիտություն

Դիվային գիտությո՞ւն,  թե՞ դիվանագիտություն
19.04.2016 | 00:34

Ապրիլը, փետրվարի նման, փորձում է հայոց համար դառնալ սիմվոլիկ: Չորս թիվն էլ, կարծես, նման իմաստ է սկսում ձեռք բերել` ապրիլի 24, ապրիլյան չորսօրյա պատերազմ: Գուցե իսկապե՞ս նշանային համակարգ կա այս ամենում, այնուհանդերձ, փորձենք հավատալ, որ պատերազմական քառօրյային իսկապես փոխարինելու է գալու դիվանագիտական «քառօրյան», ուստի դիտարկենք ֆոնը, որը կուղեկցի այդ ընթացքին:
Բաց է ամենակարևոր հարցը` կնստի՞ վերջապես երկրորդ անգամ պատերազմում պարտված, պատերազմի հանցագործ (ուրիշ կերպ նրան անվանել հնարավոր չէ` հայ զինվորների և խաղաղ բնակչության նկատմամբ դրսևորած խոշտանգումներից հետո) Ալիևը բանակցային սեղանի շուրջ, թե՞ ևս մեկ անգամ կփորձի «ռևանշի» անցնել, «հաղթել» արցախցուն` արդեն լայնամասշտաբ «պատերազմով»: Պատասխանը կախված է միջազգային հանրության ցուցաբերած կամքից նաև: Կա՞ նման կամք: Կասկածում ենք: Որքան էլ ճիշտ պահն է ստատուս քվոն շարժելու, քանզի անհնար է անվերջ սառեցված կոնֆլիկտը պահել «ռեզերվուարի» մեջ:
Իսկ կասկածում ենք ոչ այն պատճառով, որ ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը, որն իր ասելով` չունի հետաքննություն իրականացնողի մանդատ և չի կարող ասել, թե ո՞ր կողմն է, ի վերջո, խախտում հրադադարը… պետք է ձգել պաուզան. ԵԱՀԿ ՄԽ-ի բոլոր անդամներին անխտիր տուն ուղարկելու համար և երբեք-երբեք հույսը չդնել նրանց թղթե շերեփի վրա, որովհետև բացի նրանից, որ երեքն էլ ՄԱԿ-ի ԱԽ անդամներ են և իրենց առաջին պարտականությունը հենց դա իմանալն ու կանխելն էր, մանավանդ որ երեք երկրներն էլ արբանյակային սարքավորումներ ունեն և Իլհամից լավ գիտեն, թե մանաթի, նավթի գների տակ կքած հանցագործն ինչպես էր իր բանակի էլիտար` 7-հազարանոց խումբը մոտեցնում ղարաբաղյան սահմանին, ինչպես էր առաջինը կրակ արձակում, ինչպես էր զբաղվում ծեր մարդկանց խոշտանգումներով, ինչպես էր իր ողջ էլիտար զորամասը «վարի տալով» նահանջում` «մեծ» հաղթանակի, մինչև Ստեփանակերտ հասնելու փոխարեն` անգամ կես գյուղ չգրավելով, բավարարվելով մեկ-երկու դիրքով, դառը դաս ստանալով հայերից, թրքորեն չհասկանալով, որ որքան էլ զենքն ու բանակը լինեն էլիտար, «կռվում են բանակները, հաղթում է Աստված»:
Անցնելով էլ առաջ ու շարունակելով կիսատ մնացած միտքը` ԵԱՀԿ ՄԽ-ի համանախագահության մասով, արձանագրենք, որ վերջինս բանակցային սեղանին է դրել Մադրիդյան սկզբունքները (որոնք, ի դեպ, նույնպես ձեռնտու են հայկական կողմին), որոնք, սակայն, կյանքի կոչվելու շատ մեծ դժվարություններ ունեն և նույնքան «իմպոտենտ են», որքան յուր «կարգադրիչ» ու «թղթե» շերեփ ունեցող միջազգային հանրությունը, որի ներկայացուցիչները, եթե ճնշումներ չգործադրեն հանցագործ Ալիևի վրա` բանակցային սեղանին վերադառնալու համար, առ ոչինչ կլինի կոնֆլիկտին առնչվող ցանկացած «հեքիաթ»:
Արժե՞ որևէ բան սպասել միջազգային հանրությունից: Մեծ բան` երբե՛ք: «Ստից»-անհատական բաներ` որքա՜ն ասես: Չմոռանանք. սա այն միջազգայինն է, որի բաց աչքի առաջ նույն ապրիլ ամսին տեղի է ունեցել երկու միլիոն հայի հոշոտում։ Հարյուր տարի է անցել, սակայն համընդհանուր դատապարտման, կատարողի նկատմամբ պատժամիջոցներ միջազգայինի կողմից` չի՛ք, եթե չասենք` հակառակը:
Լավ, բա ի՞նչ է լինելու: Նախ՝ մենք պետք է շարունակենք մեր հույսը դնել մեր Աստծո ու մեզ վրա. ոգին ու բազուկը, որ հաղթել են արդեն երկու անգամ, չեն պարտվի երրորդ անգամ: Ի դեպ, հայկական կողմը, որ իր ջահել-ահելներով կարողացավ մաստեր-կլաս տալ սահմանին, «կաղում-փռշտում» է նույն դիվանագիտական «գետնին» վրա` անհասկանալի, երբեմն ահավոր ռուսական փռշտոցներով, կորչող-գտնվող արտգործնախարարով:
Բոլոր դեպքերում, դեռ սպասենք: Գուցե միջազգային հանրությունը, տեսնելով, որ խնդրում բավականին ակտիվ է Ռուսաստանը, փորձի ինքը ևս խաղի մեջ ներքաշվել, որպեսզի Ռուսաստանը` մի դեպքում Ղարաբաղի հարցը չփորձի լուծել` Ադրբեջանին մեռած կառույց` ԵԱՏՄ տանելով: Մյուս կողմից էլ, եթե չստացվի, ինչպես Մեդվեդևը ասաց` սառեցնի ու սառեցնի այն, որպեսզի երբ հարկ համարի, էլի տաքացնի, «արբիտր» դառնա ու… էլի սառեցնի:
Հետևենք` տեսնենք:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1045

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ